بسم الله الرحمن الرحیم
همچنین فرموده اند (سید بن طاووس):
روزی دخترم شرف الاشراف که هم حافظ قرآن است و هم نویسنده، به من گفت که گاهی، بی آنکه کسی را ببیند می شنود که کسی یا کسانی به او سلام می کنند و از این مسأله پریشان بود. من در آن مکان ایستادم و گفتم:
« سلام بر شما ای روحانیان! دخترم شرف الاشراف به من خبر داده که شما به او سلام می گویید و این لطف و بزرگواری شما باعث اندوه و پریشان حالی ما گردیده است و ما می ترسیم که برخی از اهالی خانه از این امر به وحشت بیفتند. از شما خواهش داریم که کدورت خاطر ما را فراهم نیاورید و با ما خوشرفتار باشید.»
از آن روز به بعد دیگر صدا یا سلامی به گوش او نرسید.
قصه های عارفان ص 22